به گزار ش صدای شیعه ، العربیه قسمتهایی از «رجال حول الرسول» را در ماه رمضان هر روز در سایت خود منتشر می کرد، که وحشی قاتل حمزه را صحابی جلیل القدری معرفی می کند که اسلامی نیکو داشته علاوه بر آنکه او را مجاهدی می خواند که هیچ مجاهد فی سبیل الله مانند او نبوده است |
|
فی معرکة أحُد بأمر من سیدتنا هند بنت عتبه (رضیَ الله عنها) قـتـلَ سیدُنا وحشی (رضیَ الله عنه) سیدَنا حمزة بن عبد المطلب (رضیَ الله عنه).فوحشی (رضیَ الله عنه) القاتل فی الجنة وحمزة سید الشهداء المقتول فی سبیل الله فی الجنة على سُرر متقابلین..
بعدما قـتـلَ سیدُنا وحشی (رضیَ الله عنه) سیدَنا حمزة (رضیَ الله عنه) جاءت سیدُتنا هند (رضیَ الله عنها) فمثـّـلتْ بجثة سیدنا حمزة (رضیَ الله عنه) وقصّت مذاکیره واستخرجت کبده ولاکته بأسنانها ، فرضیَ الله تعالى عنها وأرضاها.
بعدما تسنـّم سیدُنا معاویة بن أبی سفیان (رضیَ الله عنه) زمام الحکم وأصبح خلیفة المسلمین وخال المؤمنین وعم المتقین وکاتب الوحی دسّ إلى سیدِنا الصحابی مالک الأشتر (رضیَ الله عنه) السمَ بالعسل فقتله مسموما ، وقال سیدُنا معاویة (رضیَ الله عنه) فی ذلک الیوم مقولته الشهیرة "إن لله جنودا من عسل".
بعد ذلک قـتـلَ سیدُنا معاویة (رضیَ الله عنه) سیدَنا محمد بن أبی بکر (رضیَ الله عنه) وأمرَ بإحراق جثته فی جوف حمار.
ثم بعدها دسَ سیدنا معاویة (رضیَ الله عنه) السمّ إلى سیدنا الحسن بن علی (رضیَ الله عنه) سبط الرسول وسید شباب أهل الجنة فقتله مسموما ، فرضیَ الله تعالى عنه و أرضاه.
بعدما مات سیدُنا معاویة (رضیَ الله عنه) ودخل الجنة ، جاء دورُ سیدنا یزید بن معاویة (رضیَ الله عنه) فقتل سیدَنا الحسین (رضیَ الله عنه) سبط الرسول وریحانته من الدنیا وسید شباب أهل الجنة فی معرکة الطف ، وبعدما إنتهت المعرکة وقــُتـِل الحسینُ وأصحابُه وأهلُ بیته من الرجال (رضیَ الله عنهم) جاء سیدُنا الشمر بن ذی الجوشن (رضیَ الله عنه) فـقطع رأسَ سیدنا الحسین (رضیَ الله عنه). بعد ذلک أمرَ سیدُنا عمرُ بن سعد بن أبی وقاص (رضیَ الله عنه) الذی کان القائد العسکری لجیش یزید (رضیَ الله عنه) بإحراق مخیم أهل البیت وسبی بنات الرسول وحفیداته وهو یقول "لا تـُبقوا لأهل هذا البیت باقیة" ، وقد کانت على رأس المسبـیات سیدتنا العقیلة زینب (رضیَ الله عنها) حفیدة الرسول (رضیَ الله عنه). وبعدما انتهت المعرکة والحمد لله على خیر ، أخذوا السبایا إلى والی الکوفة حیث سیدنا عبید الله بن زیاد (رضیَ الله عنه) لیشفی غلیله بهم ، ومنه إلى الشام حیث القصر الأموی فکان بانتظارهم سیدُنا یزید بن معاویة (رضیَ الله عنه) حیث انه عندما رأى رکبَ السبایا تتقدمه رؤوس أهل بیت النبوة مرفوعة على الرماح قال سیدُنا یزید (رضیَ الله عنه) متشفیا:
لما بَدتْ تـلـک الحمولُ وأشرقتْ تـلـکَ الشموسُ عـلى ربا جـیـرون ِ
نعـبَ الغـرابُ فـقـلتُ صحْ أو لا تصحْ فـلقـد قضیتُ من النبی دیونی
وکان یقصد (رضیَ الله عنه) انه أخذ ثأره من النبی محمد (رضیَ الله عنه) بقتل سبطه الحسین (رضیَ الله عنه) وسبی عیاله وأهل بیته. فقد کان سیدُنا یزید بن معاویة (رضیَ الله عنه) لا ینسى ثأره مع النبی فمکنه الله من ذلک وقد أحسن به تعالى إذ جعله خلیفة للمسلمین وأمیرا للمؤمنین
قسمتی از ترجمه:"در جنگ احد به امر سرور ما هند دختر عتبه،سید و سرور ما وحشی،سید وسرور ما حمزه را کشت.پس وحشی قاتل ([لا]رضی الله عنه)در بهشت است و حمزه مقتول در راه خدا هم در بهشت است بر روی تختهایی مقابل هم.بعد از این سرور ما هند آمد و جسد سرور ما حمزه را مثله کرد و جگرش را بیرون کشید و به دندان گرفت.([لا]رضی الله عنها و [لا] ارضاها).بعد از اینکه سید ما معاویة بن ابی سفیان زمام حکم را گرفت و خلیف? مسلمین شد و او دایی مسلمانان بود و عموی متقیان(!!!) و کاتب وحی،سمی را با عسل مخلوط کرد و آنرا به سید ما مالک اشتر این صحابی جلیل داد و او را کشت وآنروز سید ما معاویه([لا]رضی الله عنه) حرف مشهورش را زد که "خدا لشکریانی از عسل دارد".بعد از این سید ما معاویه([لا]رضی الله عنه)، سید ما محمد بن ابی بکر(رضی الله عنه) را کشت و امر کرد که جسدش را در شکم الاغی کردند و سوزاندند.بعد از این سید ما معاویه([لا]رضی الله عنه)،سید ما حسن بن علی ، سبط پیغمبر و سرور جوانان اهل بهشت را مسموم کرد وکشت.بعد از اینکه سید ما معاویه فوت کرد و وارد بهشت شد(!!) نوبت به سید ما(از آقا اباعبدالله علیه السلام عذر میخواهم) یزید بن معاویه([لا]رضی الله عنه) رسید.پس سید ما حسین بن علی(رضی الله عنه)،سبط پیغمبر و گل خوشبوی او در دنیا ،سرور جوانان اهل بهشت را در واقع?طف کشت..."
(دیگر قلمم یاری نمی کند ادام? ترجم? این اراجیف را بنویسم).
به گزار ش صدای شیعه ، سطور بالا قسمتهایی از «رجال حول الرسول» است که العربیه آن را در ماه رمضان هر روز در سایت خود منتشر می کرد
آیا این مسخره کردن اسلام و پیامبر نیست؟این دقیقا عین عقیده اهل سنت است که همه صحابه را عادل (بخوانید معصوم) می دانند و هیچ کدام را مؤاخذ و معاقب نمی دانند.الصحابه کلهم عدول ولو وحشی،ولو ابوسفیان،ولو معاویه،ولو یزید!
اف لکم و لما تعبدون من دون الله.
لا تجد قوما یؤمنون بالله و الیوم الآخر یوادون من حاد الله و رسوله و لو کانوا آباءهم أو أبناءهم أو إخوانهم أو عشیرتهم(سوره مجادله/آیه آخر)
نمی یابی گروهی را که ایمان به خدا و روز قیامت دارند که کسانی که دشمنی با خدا و رسول دارند را دوست داشته باشند و لو آنها پدرانشان یا پسرانشان یا برادرانشان یا قوم وقبیله شان باشند.
آیا اینها با خدا و رسول دشمنی نداشته اند؟پس چطور دوستشان دارید؟
نوشته شده در پنج شنبه 89/1/26ساعت
3:21 صبح توسط برهان شیعه
نظرات ( ) |